MEHMET AKİF ERSOY'UN EDEBİ KİŞİLİĞİ
MEHMET AKİF ERSOY'UN EDEBİ KİŞİLİĞİ

Mısır Üniversitesi’nde 1926 yılından itibaren Türkçe dersleri verdi. Bu tarihlerde hastalandı ama hava değişimi ile geçeceğini düşündü, önemsemedi. Hastalık günden güne ilerledi, çok zayıfladı. İstanbul’a geldi hastaneye yattı. 27 Aralık 1936 tarihinde vefat etti. Kabri Edirnekapı Mezarlığı’ndadır.
Mehmet Akif’in Edebi Kişiliği
Sanat sanat içindir görüşüne karşı çıkmıştır. Dindar ve muhafazakâr bir şairdir. Milli Edebiyat akımına karşı çıkmıştır, aruz kullanmıştır. Mesnevi, Hafız Divanı, Gülistan, Fuzuli’nin Leyle ile Mecnun’u, Victor Hugo, Lamartine ve Emile Zola gibi yazarları okumuş olan Mehmet Akif Ersoy’un eserleri anlatıya ve övgüye dayalıdır. Şiirlerinin ana özelliği gerçekçi ve toplumcu bir içerik taşımasıdır. Şiirlerinde topluma mesaj verme ve öğreticilik baskın bir şekilde hissedilir. İslamcılık akımını benimsemiştir. Divan edebiyatı nazım biçimlerini özellikle de Mesnevi nazım biçimini kullanmıştır. İlki Safahatt olan yedi kitabındaki eserleri bir araya getirmiştir.
Mehmet Akif Ersoy’un Eserleri:
- Safahat -1911
- Süleymaniye Kürsüsünde -1912
- Hakk’ın Sesleri-1913
- Fatih Kürsüsünde -1914
- Hatıralar–1917
- Asım–1924
- Gölgeler–1933
Yorumlar
Yorum Gönder